[ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ] Νικόλας Φαραντούρης στη «ΒτΚ»: Η εμμονική κούρσα εξοπλισμών δεν θωρακίζει

«Η Ευρώπη χρειάζεται πολιτικές που θα θωρακίζουν την παραγωγική της αυτάρκεια και θα εξασφαλίζουν δυναμική πρόσβαση σε νέες αγορές», τονίζει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (TheLeft), καθηγητής Ευρωπαϊκού Δικαίου Νικόλας Φαραντούρης, σε συνέντευξή του στη «Βραδυνή της Κυριακής» κατά τη διάρκεια της τελευταίας Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργo.

Ξεκινώντας από τον εμπορικό πόλεμο που έχει ξεσπάσει λόγω των δασμών που επιβάλλει ο Τραμπ στην Ευρώπη, ο κ. Φαραντούρης, στη διάρκεια της τελευταίας Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο (31 Μαρτίου–3 Απριλίου), κατέθεσε επείγουσα ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τους αμερικανικούς δασμούς στα κρασιά.

Ο ίδιος ως οινοπαραγωγός αναφέρει πως «γνωρίζω τον πρωτογενή τομέα –και ιδιαίτερα το κρασί– από οικογενειακή παράδοση και έχω επίγνωση του κόπου και του κόστους που καταβάλλει ένας γεωργός για να τοποθετήσει τη συσκευασία του στο ράφι ενός αμερικανικού καταστήματος».

Θεωρεί ότι «είναι ορατός ο κίνδυνος επιβολής νέων δασμών ύψους έως 200% στα ευρωπαϊκά κρασιά», και για αυτό ζήτησε «από την Επιτροπή να λάβει μέτρα που θα αντιμετωπίζουν τις αρνητικές συνέπειες της ενδεχόμενης επιβολής δασμών στους Ευρωπαίους παραγωγούς».

Στο πώς θα έπρεπε να απαντήσει η Ευρώπη στις πολιτικές του Τραμπ ο κ. Φαραντούρης απαντά ότι «ήγγικεν η ώρα για περισσότερη και βαθύτερη Ευρώπη. Ανεξαρτήτως Τραμπ και του μετασχηματισμού του φιλελεύθερου εμπορικού consensus, η Ευρώπη δεν επιτρέπεται να μείνει με σταυρωμένα τα χέρια».

Η απάντηση μέσω δασμών στα αμερικανικά προϊόντα είναι αναμενόμενη αλλά όχι αρκετή για τον ίδιο, που πιστεύει πως «η Ευρώπη χρειάζεται πολιτικές που θα θωρακίζουν την παραγωγική της αυτάρκεια και θα εξασφαλίζουν δυναμική πρόσβαση σε νέες αγορές. Αυτή η κρίση μάς διδάσκει ότι πρέπει να είμαστε ενωμένοι, και εννοώ απ’ τον Βορρά μέχρι τον Νότο, χωρίς περιφερειακές και κοινωνικές ανισότητες», και προσθέτει:

«Ορισμένες χώρες έχουν αφυπνιστεί και βρίσκονται στην πρώτη γραμμή. Επειδή η Ελλάδα δεν έχει δείξει ακόμα σημάδια εγρήγορσης, θέλω να ξεκαθαρίσω ότι είμαι εδώ για να βοηθήσω τη χώρα μου όπως μπορώ με την παρουσία μου στο Ευρωκοινοβούλιο. Όχι για μικροπολιτική».

Σχετικά με το ποιόν ευνοεί η τακτική του Τραμπ, ο κ. Φαραντούρης αναφέρει πως «επαναφέρει πολιτικές προστατευτισμού, επιδιώκοντας να απεξαρτηθεί από τις αλυσίδες εφοδιασμού της Κίνας».

Ο ευρωβουλευτής εξηγεί ότι «η στρατηγική εξάρτηση που επικρατεί σήμερα φαίνεται στους ημιαγωγούς και τις τεχνολογίες Πράσινης Ενέργειας. Σκεφτείτε ότι η Κίνα παράγει περισσότερα φωτοβολταϊκά και μπαταρίες ιόντων λιθίου απ’ όσο ο υπόλοιπος κόσμος αθροιστικά. Ο Τραμπ πιστεύει ότι όσο τα πράγματα μένουν ως έχουν, κινδυνεύει να χαθεί το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα της Αμερικής».

Συνεπώς, «η τακτική του Αμερικανού προέδρου στοχεύει στη συσπείρωση της αμερικανικής Οικονομίας, με απώτερο σκοπό να ανακτήσει την πρωτοκαθεδρία σε κρίσιμους τομείς που τώρα ελέγχουν οι ανταγωνιστές της», καταλήγει ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Άμυνα και Ασφάλεια

Περνώντας στη συζήτηση περί κοινής πολιτικής για την ευρωπαϊκή Άμυνα και Ασφάλεια, ο κ. Φαραντούρης τονίζει ότι πρόκειται για δύο έννοιες «αλληλένδετες και αλληλεξαρτώμενες».

Το περασμένο διάστημα, όπως αναφέρει, «ζήτησα από τους συναδέλφους μου, την Κομισιόν και τους ηγέτες των κρατών-μελών να μην παρασυρθούμε σε μία κούρσα εξοπλισμών χωρίς εγγυήσεις προστασίας κάθε σπιθαμής εδαφικής ακεραιότητας των κρατών-μελών, αλλά να αντιμετωπίσουμε τα ζητήματα ασφαλείας με ευρεία οπτική».

Τονίζει πως είναι υπέρ μίας κοινής πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας, ωστόσο λέει «όχι στη μονομερή στρατιωτικοποίηση και στην εμμονική κούρσα εξοπλισμών, που από μόνη της δεν θωρακίζει από κάθε επιμέρους απειλή».

«Πρώτα ξεκαθαρίζουμε ότι η Ευρώπη υπερασπίζεται την εδαφική ακεραιότητα, τα σύνορα και τα κυριαρχικά δικαιώματα όλων των κρατών-μελών της και κατόπιν αναζητάμε τα μέσα και τον τρόπο υπεράσπισής τους. Υπό αυτές τις συνθήκες, επιβάλλεται μία Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας να εγγυάται ξεκάθαρα και τα ελληνικά εθνικά μας σύνορα», καταλήγει.

Σχετικά με το ποσό των 800 δισ. ευρώ που κρίθηκαν ως απαραίτητα για την ασφάλεια της Ευρώπης, ο ευρωβουλευτής αναφέρει πως «ο συνολικός προϋπολογισμός που εξήγγειλε η πρόεδρος της Επιτροπής είναι πολύ φιλόδοξος και θα βασιστεί στους εθνικούς προϋπολογισμούς».

Ο ίδιος, ως μέλος της Επιτροπής Ασφάλειας και Άμυνας, τονίζει: «Έχω τοποθετηθεί ανοικτά στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κατά της συμμετοχής της Τουρκίας στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική ασφαλείας. Δεν δέχομαι ότι μία χώρα που δεν σέβεται τις κοινές αξίες, τα σύνορα των κρατών-μελών, τη Δημοκρατία, το κράτος Δικαίου, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις διεθνείς συνθήκες και δεν αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας μπορεί να εγγυηθεί την ευρωπαϊκή ασφάλεια».

Ως προς το όφελος της Ελλάδας από μία τέτοια συζήτηση δηλώνει ότι «αυτό θα πολλαπλασιαστεί όταν στα εξοπλιστικά σταματήσουμε να είμαστε “πελάτες”. Η Ελλάδα έχει την ευκαιρία να θεμελιώσει µία σύγχρονη αμυντική βιομηχανία µε σπουδαία στρατηγικά, οικονομικά και κοινωνικά οφέλη», ενώ καλεί «τις πολιτικές δυνάμεις και την κυβέρνηση να εστιάσουμε σε αυτό με σοβαρότητα και χωρίς επικοινωνιακές, μικροκομματικές και πελατειακές λογικές».

Η Κεντροαριστερά

Αναφερόμενος, τέλος, στη συζήτηση περί Κεντροαριστεράς και την πολιτική που θα πρέπει να ακολουθήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ο κ. Φαραντούρης δηλώνει πως «τα μεγάλα κυβερνητικά αδιέξοδα απαιτούν εναλλακτική κυβερνητική πρόταση».

Συνεχίζοντας, θεωρεί πως «αν οι ταγοί των κομμάτων της αντιπολίτευσης δεν αντιλαμβάνονται τη δημοσκοπική φτώχεια, είναι άξιοι της μοίρας τους».

«Πιστεύω ακράδαντα ότι και τα πρόσωπα και οι πολιτικές μετράνε για συνεργασίες, πέρα από κομματικά στεγανά. Ίσως κάποιοι δεν μπορούν. Ίσως κάποιοι δεν θέλουν. Κάποιοι όμως και θέλουν και μπορούν», τονίζει και φέρνει το εξής παράδειγμα:

«Στις Βρυξέλλες, για παράδειγμα, έχουμε προχωρήσει σε ουσιαστικές συνεργασίες με συναδέλφους του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος, όπως ο Ρομπέρ Μπιετρόν, και θα συνεχίσουμε όπου υπάρχει κοινό έδαφος, να προωθήσουμε συνέργειες και προοδευτικές πολιτικές».

*Αναδημοσίευση από τη «Βραδυνή της Κυριακής»