Φαραντούρης σε Κομισιόν: «Εξετάστε τις παράνομες κρατικές ενισχύσεις σε τράπεζες και funds»

Με νέα – 3η κατά σειρά – γραπτή ερώτηση προς την Κομισιόν – επανήλθε σήμερα ο ευρωβουλευτής και συντονιστής της επιτροπής Συνταγματικών Υποθέσεων, Νικόλας Φαραντούρης, επαναλαμβάνοντας ότι ο «ανένδοτος αγώνας κατά των funds και servicers και των καταχρηστικών τραπεζικών πρακτικών θα πάει μέχρι τέλους».

Ο Έλληνας ευρωβουλευτής καταγγέλλει παραβίαση του Ευρωπαϊκού Δικαίου περι κρατικών ενισχύσεων σε τραπεζες και funds και ζητά ανάκτηση τους και ακύρωση των μεταβιβάσεων των απαιτήσεων μέσω του συστήματος Ηρακλής.

Όπως αναφέρει ο κ. Φαραντούρης, «στο πλαίσιο του προγράμματος “Ηρακλής” (Hellenic Asset Protection Scheme – HAPS), το ελληνικό κράτος παρέχει εγγυήσεις ύψους άνω των 19 δισ. ευρώ για τις ομολογίες κύριας εξόφλησης τιτλοποιήσεων μη εξυπηρετούμενων δανείων. Ταυτόχρονα, οι ελληνικές τράπεζες διακρατούν αυτές τις ομολογίες και έχουν ιδρύσει θυγατρικές εταιρείες ακινήτων (REOCo) που επωφελούνται από το καθεστώς αναβαλλόμενου φόρου (DTC), ο οποίος λειτουργεί εν τοις πράγμασι ως κρατική ενίσχυση καθώς προσμετράται στα ίδια κεφάλαια πρώτης βαθμίδας (CET1). Οι REOCo αυτές αποκτούν ακίνητα δανειοληπτών μέσω πλειστηριασμών σε υποτιμημένες τιμές, ενώ πληρώνουν ελάχιστη ή μηδενική φορολογία».

Ο Έλληνας ευρωβουλευτής παραθέτει μάλιστα την περίπτωση του fund «Frontier» με μετοχικό κεφάλαιο μόλις 25.000 ευρώ, το οποίο ωστόσο έλαβε ομολογιακή χρηματοδότηση 675 εκ. ευρώ από την Εθνική Τράπεζα, η οποία είναι και ο μοναδικός μέτοχος της. «Το εξωφρενικό είναι ότι η έδρα της Frontier είναι μέσα στο κτίριο της εισπρακτικής εταιρείας Dovalue στον Ταύρο, ενώ ακόμα και στο ΓΕΜΗ εμφανίζεται το email της Dovalue για επικοινωνία με την Frotier», σημειώνει χαρακτηριστικά.

Ο Έλληνας ευρωβουλευτής ζητά απ’ την Κομισιόν να παρέμβει εν όψει της συνεχιζόμενης χρήσης του ανείσπρακτου μέχρι σήμερα αναβαλλόμενου φόρου (που ξεπερνά τα €10 δισ.) από τις REOCo των τραπεζών για την απόκτηση ακινήτων δανειοληπτών κατά παράμβαση των κανόνων περί κρατικών ενισχύσεων.

Ζητά επίσης απ’ την Κομισιόν να διερευνήσει εάν ο συνδυασμός κρατικών εγγυήσεων HAPS και φορολογικών πλεονεκτημάτων στρεβλώνει τον ανταγωνισμό στην αγορά ακινήτων.

Ζητά τέλος μέτρα ώστε να διασφαλίσει ότι οι κρατικοί πόροι δεν χρησιμοποιούνται για κερδοσκοπική δραστηριότητα επί της περιουσίας δανειοληπτών.

Σε δηλωσεις του απ’ τις Βρυξέλλες ο Νικόλας Φαραντούρης προανήγγειλε «νέες αποκαλύψεις καθώς και την εμπλοκή της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Επιτροπής Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για να σπάσει το απόστημα που μεγαλώνει χρόνια τώρα στις πλάτες χιλιάδων Ελλήνων πολιτών».

Η γραπτή ερώτηση Φαραντούρη

Κρατικές ενισχύσεις, πρόγραμμα Ηρακλής (HAPS) και αναβαλλόμενος φόρος για τράπεζες & funds

Στο πλαίσιο του προγράμματος «Ηρακλής» (Hellenic Asset Protection Scheme – HAPS), το ελληνικό κράτος παρέχει εγγυήσεις ύψους άνω των 19 δισ. ευρώ για τις ομολογίες κύριας εξόφλησης τιτλοποιήσεων μη εξυπηρετούμενων δανείων. Ταυτόχρονα, οι ελληνικές τράπεζες διακρατούν αυτές τις ομολογίες και έχουν ιδρύσει θυγατρικές εταιρείες ακινήτων (REOCo) που επωφελούνται από το καθεστώς αναβαλλόμενου φόρου (DTC), ο οποίος λειτουργεί εν τοις πράγμασι ως κρατική ενίσχυση καθώς προσμετράται στα ίδια κεφάλαια πρώτης βαθμίδας (CET1). Οι REOCo αυτές αποκτούν ακίνητα δανειοληπτών μέσω πλειστηριασμών σε υποτιμημένες τιμές, ενώ πληρώνουν ελάχιστη ή μηδενική φορολογία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η REOCo Frontier που με μετοχικό κεφάλαιο μόλις 25.000 ευρώ, έλαβε ομολογιακή χρηματοδότηση 675 εκ. ευρώ από την Εθνική Τράπεζα, η οποία είναι και ο μοναδικός μέτοχός της.

Ερωτάται η Επιτροπή:

1. Έχει αξιολογήσει κατά πόσο η χρήση του αναβαλλόμενου φόρου από τις REOCo των τραπεζών για την απόκτηση ακινήτων δανειοληπτών συνιστά παράνομη κρατική ενίσχυση;
2. Προτίθεται να διερευνήσει εάν ο συνδυασμός κρατικών εγγυήσεων HAPS και φορολογικών πλεονεκτημάτων στρεβλώνει τον ανταγωνισμό στην αγορά ακινήτων;
3. Ποια μέτρα λαμβάνει για να διασφαλίσει ότι οι κρατικοί πόροι δεν χρησιμοποιούνται για κερδοσκοπική δραστηριότητα σε βάρος της περιουσίας δανειοληπτών;